Chciwy duch

Autor wielkiej księgi o Libercu, w swojej opowieści mówi bardzo dobitnie: „Liberec nigdy nie będzie piękny”. Jakby w swoich genach miał zapisany brak szacunku dla pamiątek i do tego co tutaj już jest. Nowe budynki zwykle nie niosą ze sobą dopełnienia całości, ale wręcz przeciwnie, często przynoszą burzenie starego. W Libercu to co nowe, nie nawiązuje do starego, dlatego należy oddać cześć dla tych kilku wyjątków, które to robią. Miasto wygląda jak niedokończone i nieharmonijne. Jeśli dziś wielu osobom nie podobają się na przykład budynki domów towarowych i haniebne zaniedbania w historycznej części miasta, Roman Karpaš zwraca uwagę na to, że już niemieccy obywatele w międzywojennych latach zachowywali się bardzo podobnie wobec miasta. Czy istnieje coś takiego jak duch miasta? A jeśli tak, to czy naprawdę jest skoncentrowany na lekkomyślnym wydawaniu pieniędzy? Ta historia jest częścią projektu Żywa pamięć Liberec-Reichenberg, www.zivapamet-liberec.cz